குர்ரத்-உல்-ஐன் ஐதர்
| இயற்பெயர்/ அறியும் பெயர் |
குர்ரத்-உல்-ஐன் ஐதர் |
|---|---|
| பிறந்ததிகதி | 20 சனவரி 1927 அலிகர் |
| இறப்பு | 21 ஆகத்து 2007 (அகவை 80) |
| குறிப்பிடத்தக்க விருதுகள் | பத்ம பூசண், ஞானபீட விருது, இலக்கியம் மற்றும் கல்விக்கான பத்மசிறீ, சாகித்திய அகாதமி விருது |
| கையொப்பம் |  |
குர்ரத்-உல்-ஐன் ஐதர் (ஆங்கிலம்: Qurratulain Hyder) (பிறப்பு: 20 ஜனவரி 1927 - இறப்பு: 21 ஆகஸ்ட் 2007) ஒரு செல்வாக்கு மிக்க இந்திய உருது புதின ஆசிரியரும், சிறுகதை எழுத்தாளரும், ஒரு கல்வியாளரும் மற்றும் ஒரு பத்திரிகையாளருமாவார். உருது இலக்கியத்தில் மிகச் சிறந்த இலக்கியப் பெயர்களில் ஒன்றான இவர், ஆக் கா தர்யா (நெருப்பு நதி) என்ற புதினத்திற்காக மிகவும் பிரபலமானவர். 1959 ஆம் ஆண்டில் உருது மொழியில் முதன்முதலில் வெளியிடப்பட்ட இந்தப் புதினம் பாக்கித்தானின் லாகூரிலிருந்து கிமு 4 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் இந்தியப் பிரிப்பு வரை நீள்கிறது.[1][2]
அவரது நண்பர்கள் மற்றும் அபிமானிகளிடையே "ஐனி அப்பா" என்று பிரபலமாக அறியப்பட்ட இவர், எழுத்தாளர் மற்றும் உருது சிறுகதை எழுதும் முன்னோடியான சச்சாத் ஐதர் இயில்தரிம் என்பவரின் மகளாவார். (1880-1943). அவரது தாயார் நாசர் சக்ரா முதலில் பிந்த்-இ-நசுருல் பக்கர் என்ற பெயரிலும், பின்னர் நாசர் சச்சாத் ஐதர் (1894-1967) என்ற பெயரிலும் எழுதி வந்துள்ளார். ஒரு புதின ஆசிரியரும், சீடருமான முகம்மதி பேகம் மற்றும் அவரது கணவர் சையத் மும்தாசு அலி ஆகியோர் இவரது முதல் புதினத்தை வெளியிட்டனர்.
பத்சர் கி ஆவாசு (சிறுகதைகள்) என்ற உருது மொழி படைப்பிற்காக 1967 இல் சாகித்ய அகாடமி விருது பெற்றார். 1989 ஆம் ஆண்டு அகைர் சாப் கே கம்சபர் என்ற படைப்பிற்காக ஞானபீட விருது அவருக்கு வழங்கப்பட்டது.[3] 1994 இல் இந்தியாவின் தேசிய கடிதங்களின் அகாதமி தனது மிக உயர்ந்த விருதான சாகித்ய அகாடமி பெல்லோஷிப் வழங்கியது.[4] அவர் 2005 ஆம் ஆண்டில் இந்திய அரசிடமிருந்து பத்ம பூஷண் பெற்றார்.
சுயசரிதை
1927 ஜனவரி 20 அன்று பிறந்தார் உத்தரப் பிரதேசத்தின் அலிகார் மாவட்டத்தில் பிறந்தார் (அவரது குடும்பம் உத்தரப் பிரதேசத்தின் நெத்தௌர் நகரைச் சேர்ந்தவர்கள்). குர்ரத்-உல்-ஐன் ஐதர் உருது புனைகதை எழுத்தாளர்களில் மிகவும் பிரபலமானவர்களில் ஒருவர் ஆவார். ஒரு குறிப்பிடத்தக்க ஈரானிய கவிஞர் குர்ரத்-உல்-ஐன் தாகிரிக் (தாகிரா) என்பவரின் பெயர் இவருக்கு வைக்கப்பட்டது. குர்ரதுல் ஐன், என்பது 'கண்களின் ஆறுதல்' என்று பொருள்படும், மேலும் இது ஒரு அன்பான வார்த்தையாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. உருது புனைகதைகளில் ஒரு போக்கு அமைப்பாளரான இவர், உருது இலக்கியத்தின் கவிதை சார்ந்த உலகில் ஒரு தீவிர வகையாக புதினங்கள் இன்னும் ஆழமான வேர்களை எடுக்காத நேரத்தில் எழுதத் தொடங்கினார். அவர் அதில் ஒரு புதிய உணர்திறனை ஊடுருவி, இதுவரை ஆராயப்படாத சிந்தனை மற்றும் கற்பனையின் மடிப்புகளில் கொண்டு வந்தார். இவர் உருது இலக்கியத்தின் "கிராண்டே டேம்" என்று பரவலாகக் கருதப்படுகிறார். (ஒரு குறிப்பிட்ட வட்டத்திற்குள் ஒரு செல்வாக்கு மிக்க நிலையை வைத்திருக்கும் ஒரு பெண்) [5]
தில்லி இந்திரபிரசுதா கல்லூரி [6] மற்றும் லக்னோ பல்கலைக்கழகத்தின் இசபெல்லா தோபர்ன் கல்லூரி ஆகியவற்றிலிருந்து கல்வியை முடித்த பின்னர், அவர் 1947 இல் பாக்கித்தானுக்கு குடிபெயர்ந்தார். பின்னர் 1960 இல் இறுதியாக இந்தியா திரும்புவதற்கு முன்பு இங்கிலாந்தில் சிறிது காலம் வாழ்ந்தார். நொய்டாவுக்கு மாறுவதற்கு முன்பு அவர் கிட்டத்தட்ட இருபது ஆண்டுகள் பம்பாயில் வாழ்ந்தார். புதுதில்லிக்கு அருகில், அவர் இறக்கும் வரை தங்கியிருந்தார். அவர் திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை.
விருதுகள் மற்றும் கௌரவங்கள்
அவர் தனது ஆகிர்-இ-சாப் கே அம்சபர் ( டிராவலர்ஸ் அன்டு தி நைட் ) என்ற புதினத்திற்காக 1989 இல் ஞானாபீட விருதைப் பெற்றார். 1967 இல், அவர் சாகித்ய அகாடமி விருதையும் பெற்றுள்ளார். 1969 இல், சோவியத் லேண்ட் நேரு விருது, 1985 இல் காலிப் விருது போன்றவற்றையும் பெற்றுள்ளார். 1967 ஆம் ஆண்டில் பத்சர் கி ஆவாசு (தி சவுண்ட் ஆஃப் ஃபாலிங் லீவ்ஸ்) என்ற சிறுகதைத் தொகுப்பிற்காக அவர் சாகித்ய அகாதமி விருதை வென்றார். தில்லியில் உள்ள உருது அகாடமி அவருக்கு 2000 ஆம் ஆண்டில் பகதூர் சா சாபர் விருதை வழங்கியது. 1984 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு இந்திய அரசு பத்மஸ்ரீ விருது வழங்கியது. 2005 ஆம் ஆண்டில் உருது இலக்கியம் மற்றும் கல்வியில் அவர் செய்த பங்களிப்புக்காக இந்திய அரசு வழங்கிய மூன்றாவது மிக உயர்ந்த சிவில் கௌரவமான பத்ம பூசண் வழங்கப்பட்டது.[5][7]
இறப்பு
குர்ரத்-உல்-ஐன் ஐதர் இந்தியாவின் புது தில்லி அருகே ஒரு நொய்டா மருத்துவமனையில் ஆகஸ்ட் 21, 2007 அன்று நீடித்த நுரையீரல் நோயால் இறந்தார். அவர் புது தில்லியின் ஜாமியா மில்லியா இஸ்லாமியா கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். அவரது மரணத்திற்கு இந்திய ஜனாதிபதியும், பிரதமரும், அவரது சொந்த மாநிலமான உத்தரபிரதேச முதல்வரும் இரங்கல் தெரிவித்துள்ளனர்.[8]
குறிப்புகள்
- ↑ "Qurratulain Hyder, 1927–". Library of Congress. https://www.loc.gov/acq/ovop/delhi/salrp/hyder.html.
- ↑ Jnanpith, p. 42
- ↑ "Jnanpith Laureates Official listings". Jnanpith Website இம் மூலத்தில் இருந்து 13 October 2007 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20071013122739/http://jnanpith.net/laureates/index.html.
- ↑ "Conferment of Sahitya Akademi Fellowship". Official listings, சாகித்திய அகாதமி website. http://sahitya-akademi.gov.in/sahitya-akademi/fellows/fellows_and_honorary_fellows.jsp.
- ↑ 5.0 5.1 .
- ↑ "Vital statistics of colleges that figure among India's top rankers". இந்தியா டுடே. 21 May 2001. http://indiatoday.intoday.in/story/vital-statistics-of-colleges-that-figure-among-indias-top-rankers/1/233619.html. பார்த்த நாள்: 7 July 2014.
- ↑ "Famous Indian Urdu writer is dead". பிபிசி. 21 August 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/6956218.stm. பார்த்த நாள்: 7 July 2014.
- ↑ Hyder, Qurratulain (June 2003). River of Fire. Editorial Reviews: About the Author. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0811215334. ""With her unfortunate passing, the country has lost a towering literary figure.”"
வெளி இணைப்புகள்
- Remembering Ainee Aapa, Obituary published by Aaj பரணிடப்பட்டது 2017-01-13 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- Library of Congress South Asian Literary Recordings Project
- Writer's Muse found at Jahane Rumi blog பரணிடப்பட்டது 2007-09-28 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- More information about her
- Zee News announcement of her death
- Deccan Herald announcement of her death
- Obituary published by the Friday Times, Pakistan பரணிடப்பட்டது 2008-01-06 at the வந்தவழி இயந்திரம்