இரீத்தா சவுத்ரி

தமிழர்விக்கி இல் இருந்து
Jump to navigation Jump to search

இரீத்தா சவுத்ரி (Rita Chowdhury) 1960 ஆகஸ்ட் 17 அன்று பிறந்த இவர் ஒரு இந்திய கவிஞரும், புதின ஆசிரியரும் மற்றும் அசாமி இலக்கிய உலகில் சாகித்ய அகாடமி விருது பெற்றவரும் ஆவார்.[1][2] இவர் 2001 முதல் அசாமின் குவகாத்தி, காட்டன் கல்லூரியில் இணை பேராசிரியராக அரசியல் அறிவியல் துறையில் பணியாற்றி வருகிறார். அதற்கு முன்னர், சவுத்ரி 1991 முதல் 1996 வரை விரிவுரையாளராகவும், 1996 முதல் 2001 வரை அதே கல்லூரியில் மூத்த விரிவுரையாளராகவும் பணியாற்றினார். 1989 முதல் 1991 வரை கர்பி அங்லாங்கின் திபு அரசு கல்லூரியில் அரசியல் அறிவியல் விரிவுரையாளராக தனது கற்பித்தல் வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார்.[3] இவர் தற்போது இந்தியாவின் தேசிய புத்தக அறக்கட்டளையின் இயக்குநராக உள்ளார்.[4] இவர் அமைச்சர் சந்திர மோகன் பதோவரியின் மனைவியும் ஆவார் .

இலக்கிய வாழ்க்கை

முனைவர் சவுத்ரியின் முதல் புதினம் 1981 இல் அபிரதா ஜாத்ரா (ஆங்கிலம்: இடைவிடாத பயணம்) என்பதாகும்.[3] இது சமகால அசாமிய நிலைமை குறித்து அசாமிய இலக்கிய மன்றம் நடத்திய போட்டியில் முதல் பரிசை வென்றது. அசாம் இயக்கத்தின் போது இவர் மறைந்து வாழ வேண்டியிருந்தபோது இந்த புதினத்தை எழுதினார்.

1981 ஆம் ஆண்டில், இவரது முதல் புதினமான 'அபிரதா ஜாத்ரா' வெளியிடப்பட்டது. மற்றும் புதினத்தின் பெயரைப் பிரதிபலிக்கும் வகையில், அசாமிய இலக்கிய உலகில் இவர் மேற்கொண்ட பயணமும் தொடங்கியது. இந்த முதல் புதினத்திற்காக 1981 ஆம் ஆண்டில் இவருக்கு அசாம் இலக்கிய மன்ற விருது வழங்கப்பட்டது. குவகாத்தியில் உள்ள காட்டன் பல்கலைக்கழகத்தில் அரசியல் அறிவியல் விரிவுரையாளர் பதவியை வகித்த பிறகும், சவுத்ரி தன்னை ஒரு கல்வியறிவாளராக நிலைநிறுத்திக் கொள்ள முடிந்தது.

'அபிரதா ஜாத்ரா'வுக்குப் பிறகு, சவுத்ரி 1988 ஆம் ஆண்டில் தீர்த்தபூமி (சன்னதி), 1993 ல் மகா ஜிபனார் ஆதர்சிலா (சிறந்த வாழ்க்கையின் அடித்தளக் கல்), 1996 இல் நயனா தாராலி சுஜாதா, 1996 இல் போபியா தோரார் சாது (ஒரு நட்சத்திரத்தின் கதை), 1999 இல் ராக்-மல்கோஷ், 1999 இல் ஜலா-பத்மா (நீர்-தாமரை), 2003 இல் கிரிதோய் நிருபாய் (உதவியற்ற இதயம்), 2005 இல் தியோ லாங்குய் (தெய்வீக வாள்), 2010 இல் மாகம் மற்றும் மாயாபிரிட்டா (வட்டம்) போன்றவை. இவரது ஒவ்வொரு புதினமும் சமூகத்தின் சில குறிப்பிடத்தக்க அம்சங்களின் சித்தரிப்பு ஆகும்.

2008 ஆம் ஆண்டில் அசாமின் பழங்குடியினரை அடிப்படையாகக் கொண்ட தியோ லாங்குய் என்ற புதினத்திற்காக சாகித்ய அகாதமி விருதைப் பெற்றார். ஓரளவு வரலாறு மற்றும் பெரும்பாலும் புராணக்கதைகள், இந்த புதினத்தின் கதைக்களம் பாரம்பரியத்திலிருந்து புறப்படுவதாக எளிதில் வரையறுக்கக்கூடிய வகையில் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும் மரபுகளும் யதார்த்தமும் முழுமையான முழுமையுடன் ஒன்றிணைகின்றன. இவரது இலக்கிய வாழ்க்கையில் ஒரு மைல்கல் படைப்பான மக்காம், என்பது சைனாடவுன் டேஸ் என்ற தலைப்பில் ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது . [5]

சவுத்ரியின் புனைகதை வாழ்க்கையின் யதார்த்தத்தையும் சமூகத்தையும் பிரதிபலிக்கிறது. சில நேரங்களில் அது சமகாலமானது. சில சமயங்களில் அது வரலாற்று ரீதியானது. இவரது சில புதினங்களில் பெண்ணியத்தின் ஒரு அடிநாதம் உள்ளது. இவரது புதினங்களில் பெரும்பாலானவை ஆராய்ச்சி அடிப்படையிலானவை. 2001 முதல் 2002 வரை குவகாத்தியிலிருந்து வெளியிடப்பட்ட மாதாந்திர இலக்கிய இதழான அதர்க்சிலாவின் நிறுவனர் ஆசிரியராக இருந்தார்.

ஆரம்ப நாட்களில்

புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர் மறைந்த பிராஜா நந்தா சவுத்ரி மற்றும் சமூக சேவகர் சிறி மோலினா சவுத்ரி ஆகியோரின் மகளான, இரீத்தா சவுத்ரி அருணாச்சல பிரதேசத்தின் திரப் மாவட்டத்தில் உள்ள நம்போங்கில் பிறந்தார். இவர் மேல்நிலையை ஆஃப்லாங் எல்பி பள்ளியிலும், மார்கெரிட்டா பொது மேல்நிலைப்பள்ளியில் உயர்நிலைப் பள்ளியிலும் தனது பள்ளிப் படிப்பைச் முடித்தார். 1982 ஆம் ஆண்டில் குவகாத்தி பல்கலைக்கழகத்தின் கீழ் காட்டன் கல்லூரியில் அரசியல் அறிவியலில் இளங்கலை பட்டம் பெற்றார். இவர் எல்.எல்.பி (1990) மற்றும் பி.எச்.டி உடன் குவகாத்தி பல்கலைக்கழகத்தில் அரசியல் அறிவியல் மற்றும் அசாமியில் இரட்டை முதுகலைப் பட்டம் ஆகியவற்றை முடித்தார்.

குடும்ப வாழ்க்கை

இவர் சந்திர மோகன் பதோவர் என்பவரை மணந்தார். இவரது கணவர் அசாமின் போக்குவரத்து மற்றும் தொழில்துறை அமைச்சராக உள்ளார். இவருக்கு ஒரு மகனும் ஒரு மகளும் உள்ளனர்.

குறிப்புகள்

வெளி இணைப்புகள்

"https://tamilar.wiki/index.php?title=இரீத்தா_சவுத்ரி&oldid=19209" இருந்து மீள்விக்கப்பட்டது