முதுசொல்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

'''முதுசொல்''' என்பதனைத் [[தொல்காப்பியம்]] '''முதுமொழி''' எனவும் குறிப்பிடுகிறது. இது [[செய்யுள்]] வகை ஏழனுள் ஒன்று.  

[[தொல்காப்பியர்]] காலத் தமிழ் [[பாட்டு]], [[உரைநூல்|உரை]], [[நூல்]], [[வாய்மொழி]], [[பிசி]], அங்கதம், முதுசொல் என்று செய்யுளானது ஏழு நிலைகளில் காணப்படுகிறது என்று தொல்காப்பியர் குறிப்பிடுகிறார்.<ref>

பாட்டு, உரை, நூலே, வாய்மொழி, பிசியே,

அங்கதம், முதுசொல், அவ் ஏழ் நிலத்தும்,

நாற் பெயர் எல்லை அகத்தவர் வழங்கும்

யாப்பின் வழியது' என்மனார் புலவர். (தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம் 384 – செய்யுளியல்)

கருதிய ஒரு பொருளை முடித்துக் காட்டுவதறுகாகப் பாடலில் முதுமொழி இணைக்கப்படும். அது நுட்பம் உடையதாகவும் சுருக்கமாகவும், தெளிவானதாகவும், பொருட்செறிவு உடையதாகவும், மென்மையானதாகவும் இருக்கும்.<ref>

'நுண்மையும், சுருக்கமும், ஒளியுடைமையும்,

எண்மையும், என்று இவை விளங்கத் தோன்றி,

குறித்த பொருளை முடித்தற்கு வரூஉம்

ஏது நுதலிய முதுமொழி' என்ப (தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம் 479 – செய்யுளியல்)  

[[பழமொழி நானூறு]] நூலில் வரும் பாடல்களை முதுமொழி யாப்புக்கு எடுத்துக்காட்டாகக் கொள்ளலாம்  

==மேற்கோள்==