மூன்று இராச்சியங்களின் காதல்

தமிழர்விக்கி இல் இருந்து
Jump to navigation Jump to search

மூன்று இராச்சியங்களின் காதல் ( Romance of the Three Kingdoms ) என்பது 14 ஆம் நூற்றாண்டின் ஒரு வரலாற்று புதினமாகும் ஆகும், இது லூ கௌன்சோங் என்பவரது படைப்பாகும். இது கொந்தளிப்பான ஆண்டுகளில் ஆன் வம்சத்தின் முடிவிலும் சீன வரலாற்றில் மூன்று இராச்சியங்களின் காலத்திலும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இது பொ.ஊ 169 இல் தொடங்கி 280 இல் நிலத்தை மீண்டும் ஒன்றிணைப்பதன் மூலம் முடிவடைகிறது.

கதையானது ( ஒரு பகுதி வரலாறாகவும், ஒரு பகுதி புராணக்கதையாகவும், மற்றும் ஒரு பகுதி புனைவாகவும் ) நிலப்பிரபுத்துவ பிரபுக்கள் மற்றும் அவர்களைத் பின்பற்றியவர்களின் வாழ்க்கையை நம்பமுடியாத பாணியில் நாடகமாக்குகிறது. அவர்கள் குறைந்து வரும் ஆன் வம்சத்தை மாற்றவோ அல்லது அதை மீட்டெடுக்கவோ முயற்சிக்கின்றனர். இந்தப் புதினம் நூற்றுக்கணக்கான கதாபாத்திரங்களைப் பின்தொடரும் அதே வேளையில், முக்கியமாக ஆன் வம்சத்தின் எச்சங்களிலிருந்து வெளிவந்த மூன்று சக்தி வாய்ந்தவர்களை பற்றி கவனம் செலுத்துகிறது. மேலும் இறுதியில் காவ் வீ, ஷு ஆன் மற்றும் கிழக்கு வூ ஆகிய மூன்று மாநிலங்களை உருவாக்குகிறது. ஏறக்குறைய 100 ஆண்டுகள் ஆதிக்கத்தை அடைவதற்கான இந்த மாநிலங்களின் கதை, தனிப்பட்ட மற்றும் இராணுவ போர்கள், சூழ்ச்சிகள் மற்றும் போராட்டங்களை இந்தப் புதினம் கையாள்கிறது.

மூன்று இராச்சியங்களின் காத என்பது சீன இலக்கியத்தின் நான்கு சிறந்த செம்மொழி புதினங்களில் ஒன்றாகப் பாராட்டப்படுகிறது; இது 120 அத்தியாயங்களில் மொத்தம் 800,000 சொற்களையும் கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் வியத்தகு எழுத்துக்களையும் (பெரும்பாலும் வரலாறு சார்நது) கொண்டுள்ளது. [1] இந்தப் புதினம் கிழக்கு ஆசியாவில் மிகவும் விரும்பப்படும் இலக்கிய படைப்புகளில் ஒன்றாகும். [2] மேலும் இப்பகுதியில் அதன் இலக்கிய செல்வாக்கு ஆங்கில இலக்கியத்தில் ஷேக்ஸ்பியரின் படைப்புகளுடன் ஒப்பிடப்பட்டுள்ளது. [3] இது ஏகாதிபத்திய மற்றும் நவீன சீனாவின் மிகவும் பரவலாக வாசிக்கப்பட்ட வரலாற்றுப் புதினமகும்.

கண்ணோட்டம்

ஆண்ட்ரூ எச். பிளாக்ஸின் கூற்றுப்படி, மூன்று இராச்சியங்களின் நாயகர்களின் கதைகள் சூயி மற்றும் தாங் வம்சத்தைச் சேர்ந்த பொழுதுபோக்குகளின் அடிப்படையாக இருந்தன. பிளாக்ஸ் மேலும் இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார். "மூன்று இராச்சியங்களின் நாயகர்களின் சுழற்சிகளில் சொங் வம்ச காலத்தில் நிபுணத்துவம் வாய்ந்த தொழில்முறை வாய்வழி கதைசொல்லிகள் இருந்ததாக பல சமகால கணக்குகள் எங்களுக்குத் தெரிவிக்கின்றன." இந்த கதைகளை இணைப்பதற்கான ஆரம்பகால படைப்பு 1321 மற்றும் 1323 க்கு இடையில் வெளியிடப்பட்ட பிங்குவா இலக்கியம் ('மூன்று இராச்சியங்களின் கதை') ஆகும். [4]

வரலாற்றின் விரிவாக்கம்

மூன்று இராச்சியங்களின் காதல் என்பதை பாரம்பரியமாக படைத்த லுவோ குவான்சோங், [5] 1315 மற்றும் 1400 க்கு (யுவான் காலத்தின் பிற்பகுதியில் இருந்து ஆரம்பகால மிங் காலம் வரை) இடையில் வாழ்ந்த ஒரு நாடக ஆசிரியர், யுவான் காலத்தில் நடைமுறையில் இருந்த பாணிகளில் வரலாற்று நாடகங்களைத் தொகுப்பதில் பெயர் பெற்றவராவார். [6] இது முதன்முதலில் 1522 இல் அச்சிடப்பட்டது ஒரு பதிப்பில் சங்குயோஜி டோங்சு யானி என அச்சிடப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு தவறான முன்னுரை தேதியான 1494 ஐக் கொண்டுள்ளது. கையால் எழுதப்பட்ட கையெழுத்துப் பிரதிகளில் தேதிக்கு முன்பே உரை பரப்பப்பட்டிருக்கலாம். [7]

எவ்வாறாயினும், முந்தைய அல்லது பிற்பட்ட தொகுப்பு தேதி, லூவோ குவான்சோங் பொறுப்பேற்றிருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், சென் ஷோ தொகுத்த மூன்று ராஜ்யங்களின் பதிவுகள் உட்பட கிடைக்கக்கூடிய வரலாற்று பதிவுகளை ஆசிரியர் பயன்படுத்தியுள்ளார். இது பொ.ஊ.184 இல் மஞ்சள் தலைப்பாகை கிளர்ச்சியிலிருந்து 280 இல் யின் வம்சத்தின் கீழ் மூன்று இராச்சியங்களை ஒன்றிணைக்கும் நிகழ்வுகளை உள்ளடக்கியது. இந்தப் புதினத்தில் தாங் வம்சத்தின் கவிதைப் படைப்புகள், யுவான் வம்ச நாடகங்கள் மற்றும் நல்லொழுக்கம் மற்றும் நியாயத்தன்மை போன்ற கூறுகளின் தனிப்பட்ட விளக்கமும் அடங்கும். இந்த வரலாற்று அறிவை ஆசிரியர் கதைசொல்லலுக்கான பரிசாக இணைத்து ஆளுமைகளின் வளமான நாடாவை உருவாக்கினார். [8]

மறுசீரமைப்புகள் மற்றும் தரப்படுத்தப்பட்ட உரை

விரிவாக்கப்பட்ட சங்கூஜியின் பல பதிப்புகள் இன்று உள்ளன. சாங்குவோஜி டோங்சு யானி என அழைக்கப்படும் 24 தொகுதிகளில் லுயோ குவான்சோங்கின் பதிப்பு இப்போது சீனாவின் சாங்காய் நூலகம், யப்பானில் உள்ள டென்ரி மத்திய நூலகம் மற்றும் பல முக்கிய நூலகங்களில் காணப்படுகிறது. 1522 மற்றும் 1690 க்கு இடையில் எழுதப்பட்ட லுயோவின் உரையின் பல்வேறு 10-தொகுதி, 12-தொகுதி மற்றும் 20-தொகுதி மறுசீரமைப்புகள் உலகெங்கிலும் உள்ள நூலகங்களில் காணப்படுகின்றன. இருப்பினும், பொது வாசகர்களுக்கு நன்கு தெரிந்த நிலையான உரை மாவோ லுன் மற்றும் அவரது மகன் மாவோ சோங்காங் ஆகியோரால் வழங்கப்பட்டதாகும்.

கதை

மூன்று இராச்சியங்களின் காதல் மிகப் பெரிய சாதனைகளில் ஒன்றாகும்., அதன் கதைகள் மற்றும் கதாபாத்திரங்களின் தீவிர சிக்கலானது. இந்த நாவலில் ஏராளமான துணைக்கதைகளாக உள்ளன. பின்வருபவை மைய கதையின் சுருக்கத்தையும் புதினத்தில் நன்கு அறியப்பட்ட சில சிறப்பம்சங்களையும் கொண்டுள்ளது.

படிமம்:Three Brothers (Bei, Yu, Fei).jpg
மூன்று இராச்சியங்களின் மூன்று நாயகர்கள், செக்கான் சகுராய் (1715-1790) எழுதிய பட்டு ஓவியம், லியு பீ, குவான் யூ மற்றும் ஜாங் ஃபீ ஆகியோரை சித்தரிக்கிறது.

மேற்கோள்கள்

  1. Roberts 1991, pg. 940
  2. Kim, Hyung-eun (11 July 2008). "(Review) Historical China film lives up to expectations" இம் மூலத்தில் இருந்து 25 December 2011 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20111225000000/http://koreajoongangdaily.joinsmsn.com/news/article/article.aspx?aid=2892148. "The Romance of the Three Kingdoms is comparable to the Bible in East Asia. It’s one of the most-read if not, the most-read classics in the region." 
  3. Shoji, Kaori (6 November 2008). "War as wisdom and gore". http://www.japantimes.co.jp/text/ff20081106r1.html. "In East Asia, Romance is on par with the works of Shakespeare... in the same way that people in Britain grow up studying Hamlet and Macbeth." 
  4. Plaks, Andrew (1987). The Four Masterworks of the Ming Novel: Ssu ta ch'i-shu. Princeton: Princeton University Press. பக். 368-369. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780691628202. https://archive.org/details/fourmasterworkso0000plak. 
  5. Encyclopedia of Literary Translation into English. Taylor & Francis. 1998. பக். 1221–1222. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-884964-36-2. https://books.google.com/books?id=C1uXah12nHgC&pg=PA1221. பார்த்த நாள்: 2011-09-22. 
  6. Romance of the Three Kingdoms. Tuttle. 2002. பக். viii. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-8048-3467-4. https://archive.org/details/romanceofthreeki0001luog. 
  7. Moss Roberts, "Afterword," in Luo, Three Kingdoms (Berkeley: University of California Press, 1991), pp. 938, 964.
  8. Roberts, pp. 946–53.

வெளி இணைப்புகள்

வார்ப்புரு:Wikiversity