நிருபமா போர்கோகெய்ன்

தமிழர்விக்கி இல் இருந்து
Jump to navigation Jump to search

நிருபமா போர்கோகெய்ன் (ஆங்கிலம்: Nirupama Borgohain) 1932 இல் பிறந்த இவர் ஒரு இந்திய பத்திரிகையாளர் மற்றும் அசாமி மொழியில் புதினங்களை எழுதும் ஒரு எழுத்தாளர் ஆவார். அவர் சாகித்ய அகாடமி விருதையும் வென்றவர். அபியாத்ரி என்ற புதினம் மூலம் நன்கு அறியப்படுபவர். 2015 ஆம் ஆண்டில், சமுதாயத்தில் அதிகரித்து வரும் சகிப்புத்தன்மையின்யை எதிர்த்து தனது சாகித்ய அகாதமி விருதை திருப்பித் தர முடிவு செய்தார். [1] அவர் அசாம் பள்ளத்தாக்கு இலக்கிய விருதையும் பெற்றவர்.

சுயசரிதை

1932 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 17 ஆம் தேதி அசாமின் குவகாத்தியில் வருமான வரி அலுவலகத்தில் எழுத்தராக இருந்த ஜாதப் தமுலி மற்றும் காஷிஸ்வரி தமுலி ஆகியோருக்கு நிருபமா பிறந்தார். [2] அவர் குவஹாத்தி மற்றும் கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தின் காட்டன் கல்லூரியில் பயின்றார். அங்கிருந்து ஆங்கில இலக்கியம் மற்றும் அசாமியில் முதுகலை பட்டங்களைப் பெற்றார். [3] [4]

1958 ஆம் ஆண்டில், நிருபமா எழுத்தாளரும் பத்திரிகையாளருமான கோமன் போர்கோகெய்ன் என்பவரை மணந்தார். அவர்களுக்கு இரண்டு மகன்கள் இருந்தனர். 1977 இல், அவர்கள் இருவரும் பிரிந்தனர். [2]

தொழில்

இதழியல்

நிருபமா பல்வேறு கல்லூரிகளில் ஆங்கில விரிவுரையாளராகவும், சப்தகிக் சஞ்சிபத் மற்றும் சித்ராங்கதா ஆகியவற்றின் ஆசிரியராகவும் பணியாற்றினார். [5]

1968 மற்றும் 1980 க்கு இடையில், போர்கோகெய்ன் சப்தகிக் நீலாச்சல் என்ற வார இதழில் பணிபுரிந்தார். இது இவர் அசாமில் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க ஒன்றாக வளர காரணமாக இருந்தது. [6] 1979 – 85 வரை, வங்காள தேசத்தில் இருந்து சட்டவிரோதமாக குடியேறியதாகக் கூறப்படுவதற்கு எதிராக அசாமில் ஒரு அசாம் கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது. மேலும் பல முகாம்கள் ஆர்வலர்களால் தாக்கப்பட்டன. இந்த தாக்குதல்கள் குறித்து நிருபமா போர்கோகெய்னின் விசாரணையின் விளைவாகக் கட்டுரைகள் பத்திரிகையிலிருந்து அவரை சர்ச்சைக்குரிய பதவி நீக்கம் செய்ய வழிவகுத்தன. [2]

இலக்கியம்

நிருபமா இராம்தேனு இதழில் நீலிமா தேவி என்ற புனைப்பெயரில் சிறுகதைகளை வெளியிடத் தொடங்கினார். அவரது சில படைப்புகள் அனெக் ஆகாஸ் ( பல வானம், 1961), ஜலாச்சாபி ( திரைப்படம், 1966), சன்யாதார் காவ்யா ( கவிதை கவிதைகள், 1969) போன்றவை. [7]

நிருபமாவின் முதல் புதினமான சீ நாடி நீராவதி ( நதி பாய்கிறது ) இது ஒரு நதியின் தலைவிதியுடன் ஒரு பெண்ணின் கதையை பின்னிப்பிணைத்தது. அதே நேரத்தில் எஜன் புத மனு ( ஒரு வயதான மனிதன், 1966) ஒரு தந்தைக்கும் மகனுக்கும் இடையிலான உறவை மையமாகக் கொண்டது. ஒரு சாதியினருக்கு இடையேயான திருமணம் காரணமாக பதட்டங்களை ஏற்படுத்துகிறது. [8]

அவரது பெண்ணிய நாவல்கள் தினோர் பிசோத் தினோர் (1968), அன்யா ஜீவன் (1986) மற்றும் சம்பாவதி ஆகியவை அடக்குமுறை சமூக நலன்களையும் ஆணாதிக்கத்தையும் எதிர்கொள்ளும் பெண்களின் அனுதாப சித்தரிப்புகளுக்கு குறிப்பிடத்தக்கவைகள். இதற்கிடையில், கிராமப்புற இடம்பெயர்வு மற்றும் பழைய நிறுவப்பட்ட சமூக ஒழுங்குகளின் முறிவு காரணமாக அஜீரர்கள் எதிர்கொள்ளும் சீரழிவு அவரது தனர் பிசோத் தினோர் மற்றும் பபிசாத் ரோங்காத் சூர்யா (1980) ஆகியவற்றில் நன்கு விவரிக்கப்பட்டது. [9] இபரோர் கோர் சிபரோர் கோர் (இந்தப் பகுதி வீடுகள் மற்றும் அந்த பகுதி வீடுகள் 1979) ஒரு சிறந்த வாழ்க்கையைத் தேடி கிராமப்புற மக்கள் நகர்ப்புறங்களுக்கு இடம் பெயர்ந்ததை மீண்டும் சித்தரிக்கப்பட்டது. கதை இயற்கையான வடிவத்தில் சொல்லப்பட்டது. யதார்த்தமானது. ஆனால் அவநம்பிக்கையால் பாதிக்கப்பட்டது. [10]

நிருபமாவின் அபியாத்ரி (1995) ஒரு அசாமிய சுதந்திர போராட்ட வீரர், பெண்ணிய மற்றும் சமூக ஆர்வலர் சந்திரபிரவ சைகியானியின் வாழ்க்கையின் வாழ்க்கை வரலாற்றுப் புதினமாகும். இது அடுத்த ஆண்டு அவருக்கு சாகித்ய அகாதமி இலக்கிய விருதை பெற்றுத் தந்தது. மேலும் இது அவரது சிறந்த நாவல்களில் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது. [5] [11]

குறிப்புகள்

நூற்பட்டியல்

"https://tamilar.wiki/index.php?title=நிருபமா_போர்கோகெய்ன்&oldid=19220" இருந்து மீள்விக்கப்பட்டது