தோல் (நூல்வனப்பு)
நூலின் வனப்பு-இயல்புகள் எட்டு எனத் தொல்காப்பியர் பகுத்துக் காட்டுகிறார். அவற்றில் தோல் என்பது ஒன்று. [1]
ஆற்றொழுக்கான நடையை ‘இழுமென் மொழி’ என்பர்.
- இளம்பூரணர்
- இழுமென் மொழியை இளம்பூரணர் கதைமொழி எடுத்துக்கொண்டு மார்கண்டேயனார் காஞ்சி என்னும் நூலிலிருந்து ஒரு பாடலை எடுத்துக்காட்டாகத் தருகிறார். மற்றும் பரந்த மொழியால் அடி நிமிர்ந்து ஒழுகும் நூல் என மலைபடுகடாம் என்னும் நூலைக் காட்டுகிறார்.
- பேராசிரியர்
- இழுமென் மொழியால் விழுமியது கூறும் நூல் என்பது கதை சொல்லும் ஆசிரியப்பாவால் ஆன பொருள்-தொடர் பாட்டு-நூல் எனப் பேராசிரியர் குறிப்பிடுகிறார். பழைய கதையைச் சொல்லும் தொன்மொழி தோல் ஆயிற்று என்பது இவர் கருத்து. (தொன்மொழி < தோன்மொழி)
- தொன்மை – பழங்கதை நூல்
- தோல் – படையில் முன்னே நடக்கும் தோல்படை போலத் தொகுப்பாக அமையும் முன்னுரை-நூல்
இவற்றையும் காண்க
அடிக்குறிப்பு
- ↑
- இழுமென் மொழியால் விழுமியது நுவலினும்
- பரந்த மொழியான் அடிநிமிர்ந்து ஒழுகினும்
- தோல் என மொழிப தொன்னெறிப் புலவர் – தொல்காப்பியம், செய்யுளியல் 230