எண்குணம்

எண்குணம் என்பது தமிழ் உட்பட்ட பண்டை இந்தியத் துணைக்கண்டத்து மரபுகளில் வழங்கும் குணத்தொகுதியாகும். எண்குணம் என்றால் எட்டுக்குணங்கள் என்று பொருள். திருக்குறளில் (கடவுள்வாழ்த்து:9) அந்த எண்குணத்தை உடையவன் என்ற பொருளில் எண்குணத்தான் என்ற தொடர் வழங்குகிறது.

எண்குணம் என்பதைத் தமிழ்மரபில் கீழ்க்கண்டவாறு காண்கிறோம்[1]:

  • அருகனெண்குணம்
  • சிவனெண்குணம்

அவற்றின் விரிவுகள் கீழ்வருமாறு.

அருகனெண்குணம்[2]:

அருகனெண்குணம்
கடையிலாவறிவு

கடையிலாக்காட்சி

கடையிலா வீரியம்

கடையிலாவின்பம்

நாமமின்மை

கோத்திரமின் மை

ஆயுவின்மை

அழியாவியல்பு


சிவனெண்குணம்[3]:

சிவனெண்குணம்
பரிமேலழகர் உரைப்படி பிங்கலந்தை நிகண்டுப்படி
தன்வயத்தனாதல்

தூயவுடம்பினனாதல்

இயற்கையுணர் வினனாதல்

முற்றுமுணர்தல்

இயல்பாகவேபாசங்களி னீங்குதல்

பேரருளுடைமை

முடிவிலாற்றலுடைமை

வரம்பிலின்பமுடைமை

பவ மின்மை

இறவின்மை

பற்றின்மை

பெயரின்மை

உவமையின்மை

ஒருவினையின்மை

குறைவிலறி வுடைமை

கோத்திரமின்மை


"https://tamilar.wiki/index.php?title=எண்குணம்&oldid=15662" இருந்து மீள்விக்கப்பட்டது