அசும்பு
அசும்பு என்பது நீர் கசிந்தோடும் வாய்க்கால். இது மலைப் பகுதியிலும், வயலோரங்களிலும் கசிந்தோடும். இது பற்றி சங்கப் பாடல்களில் குறிப்புகள் உள்ளன.
- அசும்பில் வள்ளை என்னும் அழல்நிறக் கொடி படர்ந்திருக்கும். அதில் மேயும் இறால் மீன் நெல்வயலில் துள்ளி விழும். [1]
- அசிம்பின் பகுதியில் வாழைமரம் செழித்து வளரும். [2]
- வீட்டு முற்றத்தில் அசும்பு ஒழுகும். அங்கு இருந்துகொண்டு கொடை வழங்குதல் ஒருவகை மரபு.[3]
- திருப்பரங்குன்றத்தில் “தெறிநீர் அருவி அசும்பு” இருந்தது.[4]
- அசும்பு அருவியாக மாறி பாறை வெடிப்புகளில் விரிந்தோடும்.[5]
- அசும்பின் கரையில் ஞாழல் என்னும் குங்குமப்பூ மரம் வளரும். அசும்புநீர் தேங்கும் இலஞ்சியில் ஆம்பல் குவளை போன்ற மலர்கள் பூத்திருக்கும்.[6]
அடிக்குறிப்பு
- ↑ அகம் 376
- ↑ வாழை ஓங்கிய தாழ்கண் அசும்பு - அகம் 8
- ↑
- நறவு பிழிந்திட்ட கோதுடைச் சிதறல்
- வார் அசும்பு ஒழுகும் முன்றில்
- தேர் வீசு இருக்கை நெடியோன் குன்றே - புறம் 114
- ↑ பரிபாடல் 8-128
- ↑ அசும்பும் அருவி அரு விடர் பரந்த - பரிபாடல் 21-52
- ↑
- ஞாழல் ஓங்கிய தாழ்கண் அசும்பின்
- ஆம்பலும் குவளையும் தாம் புணர்ந்து மயங்கி
- வண்டுண மலர்ந்த குண்டுநீர் இலஞ்சி – மணிமேகலை 8-5